0

BEĞENDİM

0

Boğaziçi Üniversitesi’nde Protesto ve Gözaltılar

Boğaziçi Üniversitesi, 6 yaşındaki çocukların evlendirilebileceğini savunan bir kişinin konuşmacı olarak katılımını protesto eden öğrenciler arasında yaşanan olaylarla gündeme geldi. Protestoya katılan ve daha sonra tutuklanan öğrencilerden biri olan Sinemis Zülâl, gerçekleştirilen mahkeme sürecinin ardından serbest bırakıldı. Ancak, diğer 5 öğrencinin tutukluluk hali sürerken, bu durum üniversitede tartışmalara yol açmaya devam ediyor.

Protesto olayı, Nureddin Yıldız’ın Boğaziçi Üniversitesi’nde davet edilmesiyle tetiklendi. Yıldız, çocuk evliliklerini savunan açıklamalarıyla biliniyor ve bu durum, gençler arasında büyük bir tepkiye neden oldu. Toplamda, protestoya katılan 97 kişi gözaltına alınmıştı. Protesto sırasında çevik kuvvet ekibinin ve polislerin kampüse girmesi, birçok öğrencinin darp edilmesine ve ters kelepçe ile gözaltına alınmasına yol açtı.

Olayın ardından gözaltına alınan 97 kişiden sadece 82’si serbest bırakıldı. 15 kişi ise tutuklama talebiyle mahkemeye sevk edildi ve bunlardan 6 öğrenci tutuklandı. Sinemis Zülâl, yapılan savunmaların ve talep edilen tahliyelerin ardından mahkeme tarafından serbest bırakıldı. Anne Baba Dayanışma Ağı, Sinemis’in serbest kalışını duyurarak, diğer öğrencilerin durumuna dikkat çekti.

Protesto sırasında yaşananlar, Türkiye’de öğrenci hareketlerinin ve özgürlük taleplerinin ne denli önemli olduğunu bir kez daha ortaya koydu. Boğaziçi Üniversitesi’nin önceki dönemlerdeki eylemleri ve bu eylemlerin getirdiği sonuçlar, Türkiye’nin genelinde üniversitelerin ve öğrencilerin yaşadığı baskı ortamına işaret ediyor. Nureddin Yıldız gibi isimlerin bu tür tartışmalı konularda üniversitelerde konuşma yapması, öğrenciler arasında ciddi bir rahatsızlık yaratıyor.

Gözaltına alınan öğrencilerin yaşadığı şiddet ve tutuklamalar, Türkiye’de ifade özgürlüğü ve toplumsal protestoların karşılaştığı zorlukların somut bir örneği olarak değerlendiriliyor. Öğrenciler, ülkede yaşanan sosyal ve politik meseleler hakkında düşüncelerini dile getirmek için sokaklara döküldüğünde, devletin ve güvenlik güçlerinin tepkisiyle karşılaşmaları, demokratik hakların ne denli tehdit altında olduğunu gösteriyor.

Üniversite öğrencileri ve destekleyen topluluklar, bu tür uygulamalara karşı duracaklarını belirtirken, toplumsal cinsiyet eşitliği ve çocuk hakları gibi konularda daha fazla duyarlılık gösterilmesi gerektiğini vurguluyor. Boğaziçi Üniversitesi örneği, Türkiye’deki üniversitelerdeki öğrenci hareketlerinin, özgürlüklerin ve hakların korunması adına bir dönüm noktası olabileceği düşüncesini güçlendiriyor. Öğrencilerin sansüre, şiddete ve baskıya karşı verdikleri mücadele, gelecekteki nesiller için de ilham kaynağı olma potansiyeli taşıyor.