Ege’de Eylem Mi, Eşkıya Filmi Mi? İzmir Tartışmalı!

0

BEĞENDİM

0

Dün, İzmir Büyükşehir Belediye Meclisi önünde gerçekleşen olaylar, bir işçi eyleminden çok bir sokak çatışmasını andırıyordu. İşten çıkarılan işçilerin demokratik tepkisini örgütlemesi gereken sendikaların, maalesef eylemi kötü yönetmesi durumu ortaya çıktı. Eylemin bir hak arama niteliği taşıdığını her zaman belirtiriz; ancak dün yaşananlar bu doğrultuda bir tablo sunmadı.

Belediye meclis salonunun giriş kapısına dayanarak içeri zorla girmeye çalışan ve sinirlerine hakim olamayan grubun eylemi asla hak arayışı olarak nitelendirilemezdi. Olayların gelişimi beklenmedik şekilde yaralayıcı bir boyuta ulaştı; kendilerine destek olan basın mensuplarını bile darp eder hale geldiler. Bu durum, ciddi bir tehdit oluşturuyordu. Gözlerin çevrildiği en önemli soru ise, o kapılar açılsaydı ne olacaktı? İçeri giren grup ne amaçla orada bulunacaktı? Meclis salonunu mu tahrip edeceklerdi, belediye çalışanlarına mı saldıracaklardı, yoksa meclis üyelerini ve belediye başkanını mı hedef alacaklardı?

İçeriye girmek için gösterdikleri bu davranışlar, esasında bir hak arama mücadelesine dair değildi. Eylemin şiddetle bu kadar iç içe geçmesi, sendikaların amacından sapması için açık bir göstergeydi. Gözlemlenen bu görüntüler, sendika temsilcilerinin krizi yönetme kapasitesinin zayıf olduğunu bir kez daha gösterdi. Üstelik bu tür olayların yaşanmasına zemin hazırlamak da ciddi bir sorumluluk meselesidir.

İşçilerin belki yalnızca işlerini geri istediklerini kabul edebiliriz; ancak bu durumu öfke dolu bir kalabalığa dönüştüren sendikanın acilen sorgulanması gereken bir konu olduğu aşikâr. İzmir halkı, hak arayan bireylerin yanı sıra provokasyonları da tanımakta ve buna göre tutum sergilemektedir. Dünyanın dikkatle izlediği olaylar arasında, o kapıların ardında yaşananların bir eylem değil, bir şiddet gösterisi olduğunu belirtmek gerekir.

Sonuç olarak, o gün orada yaşananlar, basit bir işçi eylemi değil, adeta bir eşkıya filmi gibiydi. Kullanılan şiddet ve düzensizlik, tüm izleyenler için derin hayal kırıklıkları yarattı. İzleyiciler arasında en düşük puanı alan bu film, gerçekte yaşananlardan çok daha kötü bir imaj bıraktı. İşçi haklarının aranmasında, barışçıl ve saygılı bir yaklaşım gösterilmesi gerektiği bir kez daha gözler önüne serilmiş oldu.